Wollig vingerhoedskruid

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Digitalis lanata)
Wollig vingerhoedskruid
Wollig vingerhoedskruid
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Lamiiden
Orde:Lamiales
Familie:Plantaginaceae (Weegbreefamilie)
Geslacht:Digitalis (Vingerhoedskruid)
soort
Digitalis lanata
Ehrh.
habitus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Wollig vingerhoedskruid op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Wollig vingerhoedskruid (Digitalis lanata) is een kruidachtige plant, die afkomstig is uit Zuidoost-Europa, maar ondertussen over de hele wereld verspreid is geraakt.

Het wordt van alle vingerhoedskruiden als de meest giftige soort beschouwd, maar is net als het gewoon vingerhoedskruid evenzeer in trek om zijn geneeskrachtige werking.

Naamgeving en etymologie[bewerken | brontekst bewerken]

De botanische naam Digitalis is afkomstig van het Latijnse digitus (vinger). De soortaanduiding lanata is afkomstig van het Latijnse lanatus (wollig), naar de wollige beharing op de onderzijde van de bladeren.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Het wollig vingerhoedskruid is een tweejarige plant met tot 1 m hoge bloemstengels, aan de basis paars gekleurd en behaard. De bladeren zijn lancetvormig tot ovaal, donkergroen, met parallelle nerven en onderaan wollig wit behaard. In het eerste jaar vormt de plant enkel een bladrozet.

De bloeiwijze is een dichtbloemige tros met talrijke bloemen op de top van de bloemstengel. De bloemen zijn klok- tot buisvormig, okerkleurig met donkere nettekening, eveneens wollige behaard, met een lange en brede bleke bloemlip. De vrucht is een doosvrucht voorzien van haakjes, die in de vacht van zoogdieren blijven haken en zo verspreid worden.

De plant is zeer giftig. Het heeft een hoogte tussen de 60 en 80 centimeter en bloeit in de zomer, in de maanden juli en augustus.

Habitat en verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Het wollig vingerhoedskruid komt vooral voor op droge tot vochtige, zandige, lemige of kleiige en voedselrijke bodems op halfbeschaduwde plaatsen, zoals wegbermen, tuinen en verlaten akkers.

De plant komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Europa (onder andere Hongarije, Servië, Roemenië), maar is door de mens verspreid over de hele wereld.

Gebruik[bewerken | brontekst bewerken]

Het wollig vingerhoedskruid wordt naast het gewoon vingerhoedskruid (Digitalis purpurea) en ondanks zijn giftigheid, gebruikt om zijn geneeskrachtige werking. Uit de plant wordt onder meer digoxine gewonnen, dat de hartslag stabiliseert en vochtafdrijvend werkt. Ook worden de verpulverde bladeren gebruikt om astma te verlichten, als sedativum en als diureticum, en in zalf om (brand)wonden te verzorgen.